 |
BIOGRAFIA Michał Staszczak (ur. 1979) absolwent rzeźby wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (studiował w latach 1999-2005, dyplom w 2005 roku). Prowadzi pracownię odlewniczą w tej samej uczelni, przez wiele lat współpracował z prof. Jackiem Dworskim. W listopadzie 2012 obronił tytuł doktora. Obecnie jest kierownikiem Katedry Technik Rzeźbiarskich w ASP Wrocław.
Prowadzi warsztaty i pokazy odlewnictwa artystycznego. Jest kuratorem i współzałożycielem Festiwalu Wysokich Temperatur - otwartej imprezy artystycznej organizowanej w ASP Wrocław, której ideą jest integracja i prezentacja artystów wykorzystujących ogień w swojej działalności twórczej. W maju 2018 reprezentował Polskę na 8 Konferencji Współczesnej Rzeźby z Lanego Żeliwa w Scranton, USA. Za wybitne osiągnięcia został dwukrotnie uhonorowany Stypendium Ministra Kultury, Stypendium Samorządu Wrocławia w Dziedzinie Kultury i Sztuki dla Młodych, Utalentowanych Wrocławian oraz Stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego. Został również nominowany do nagrody roku ZPAP 2010 za wystawę Wieloświaty. W 2012 otrzymał Nagrodę ZPAP za wystawę "Imaginaria - metamorfozy codzienności".
Rzeźba Krokodyl,
zaprojektowana i wykonana przez Michała Staszczaka dla teatru Kalambur
we Wrocławiu, została zamontowana przy ul. Kuźniczej 29A. Praca "Ursus i odyseja" znalazła się wśród trzynastu finalistów międzynarodowego konkursu Premio Comel 'Vanna Migliorin', Mutazioni in Alluminio, Latina, Włochy, kwiecień 2014. Do pobrania: WYSTAWY INDYWIDUALNE I ZBIOROWE KONTAKT: michal.staszczak@wp.pl, tel. 606 344 875 Autor o swoich pracach: "W moich pracach rzeźbiarskich uciekając od codzienności, wykorzystuję jej elementy i łączę w nowe światy - imaginaria. Kolekcjonuję próbki rzeczywistości i kompiluję ją na nowo w surrealistyczne asamblaże. Materiał, w którym pracuję i moje podejście do estetycznego aspektu rzeźby czynią mnie bardziej tradycjonalistą. Jednak tematyka, którą podejmuję nie jest raczej tradycyjnie kojarzona z rzeźbą z metalu. W moim przypadku metoda asamblażu nie służy przekazom ideologicznym, nie jest też manifestacją gestu artystycznego. Ważne jest dla mnie, żeby nie stała się powielanym chwytem, który stanowi o atrakcyjności pracy. W moich rzeźbach pojawiają się elementy symboliczne, powracające motywy, lecz moim celem nie jest nadawanie im głębszych znaczeń czy tworzenie narracji. Istotna jest dla mnie metamorfoza zwyczajnych elementów w nową całość i poszukiwanie spójnej bryły rzeźbiarskiej. Dzięki zbudowanym przeze mnie piecom odlewniczym jestem zupełnie niezależny i mam pełną kontrolę nad procesem twórczym i uzyskanymi efektami. Najważniejszym etapem powstawania rzeźby z lanego metalu jest stworzenie modelu woskowego. Wtedy zapadają kluczowe decyzje co do kompozycji i skali, które są trudne do zmodyfikowania na dalszych etapach. Następnie powstają formy, które muszą zostać wypalone, zanim zostanie wlany w nie ciekły metal. Po tym etapie pozostaje jeszcze oczyszczenie odlewu i nałożenie patyny. Odlewy moich prac są unikatowe – pojedyncze. W swojej pracy używam tzw. form traconych, które są jednorazowe. Ta metoda ‘nieodwracalności’ oznacza dla mnie, że zanim zdecyduję się na odlanie pracy muszę mieć poczucie, że praca jest skończona i jestem z niej w pełni zadowolony." |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |